Voor ons mensen is de natuur de omgeving die het meest zintuiglijk rijk is. Het is de omgeving waarin wij als mensen over miljoenen jaren heen zijn geëvolueerd van micro-organismen tot wie we nu zijn. Is het dan verwonderlijk dat we veel voordelen kunnen ondervinden als we in de natuur vertoeven of ermee samenwerken?
We zijn als mens geëvolueerd in de natuur en dat heeft zo zijn gevolgen.
Veel mensen denken dat we geëvolueerde wezens zijn die vele millennia en mentale reizen ver weg van de grot leven. Maar daar is ons lichaam met zijn zenuwstelsel en zintuiglijke ervaringen in deze wereld niet van overtuigd. Onze adrenaline giert nog steeds door ons lichaam als we echte of ingebeelde bedreigingen tegenkomen, we nemen nog steeds de vlucht, we zoeken nog steeds onze territoria op en bakenen die af.
Ons leven als mens is dus gestart in de natuur. Het is sensorisch gezien de rijkste omgeving waar we kunnen vertoeven. Het is bovendien ook de omgeving waarin we ons het best kunnen reguleren, dus de plaats waar we best kunnen vinden wat ons goed doet en waarin we iets kunnen transformeren. Onze lichamen en geesten zijn nog steeds aangepast aan die omgeving. Afgesloten zijn van de natuur is een groot probleem omdat het is alsof we afgesloten zijn van onszelf. Als we in de natuur zijn, voelen we ons kalmer, meer gecentreerd en meer verbonden met onze lichamelijke gewaarwordingen en emoties.
Onze zintuigen evolueerden in de natuur
Eén van onze eerste zintuigen is de reukzin, een chemisch zintuig. We leerden dit gebruiken om ons te verbinden, om een partner te vinden zodat we nakomelingen zouden hebben. Het speelt ook een rol om te beoordelen of iets veilig is zoals voedsel.
Voor onze veiligheid is het ook belangrijk om te voelen of een ander organisme ons niet steekt of op een andere manier bedreigt. Dat voelen we via de tastzin.
We moesten ook onze vrijwillige beweging ontwikkelen. Daardoor begonnen we een zenuwstelsel op te bouwen. Zo ontwikkelden we het gevoel van proprioceptie waardoor we weten waar ons lichaam is in de ruimte en welke kracht we gebruiken alsook het vestibulaire zintuig, weten waar we in de ruimte zijn. Hierdoor konden we ons naar een partner bewegen en deelnemen aan het leven.
Als we in de natuur, in het bos of aan water komen, is er een enorm aantal mogelijkheden voor proprioceptieve en vestibulaire input. Een aantal voorbeelden zijn: in een boom klimmen, over een rots of steen klimmen, naar beneden springen van een heuveltje of steen, over een omgevallen boomstam lopen, …
Er is een overvloed aan mogelijkheden voor proprioceptieve en vestibulaire input en voor het verder ontwikkelen daarvan, zodat we ons bewustzijn van deze bewegingszintuigen en hun werking kan verbeteren.
Als we bewegen en mensen ontmoeten, gaan we ook dingen aanraken. Daar werkt onze tastzin ook aan mee.
Terwijl we onze tast- en bewegingszin en onze chemische zintuigen ontwikkelen, ontwikkelen we ook ons vermogen om dingen te zien en te horen.
Wij hebben ons gezichtsvermogen en ons gehoor ook in de natuur ontwikkeld en daarom is in de natuur zijn zo’n regulerende omgeving, omdat de natuur heel anders is dan onze binnenruimtes. In de natuur zijn er bv. heel weinig rechte lijnen en vormen zoals vierkanten en cirkels.
In de natuur kunnen we gronden, met ons lichaam aanwezig zijn in de ruimte. Daardoor kunnen we ons bewust zijn van onze innerlijke gewaarwording, zodat onze interoceptie meer beschikbaar is. Het is dan ook gemakkelijker om emotioneel in balans te zijn.
In de natuur zijn heeft veel voordelen
Er is al heel wat onderzoek gedaan dat aantoont dat in de natuur zijn grote voordelen heeft voor onze lichamelijke en geestelijke gezondheid en onze prikkelverwerking. Het is goed voor onze angst, vermindert angstniveaus, verlaagt de bloeddruk, ondersteunt onze hartslagvariabiliteit, we ervaren minder stress en is gunstig voor onze stemming. Het verbetert onze slaapduur en slaapkwaliteit. Het heeft ook een invloed op onze aandacht. Onze aandachtssystemen kunnen zich hier herstellen na overprikkeling of een te hoge alertheid door bv. veel schermpjes te kijken of te werken via schermen.
Eigen ervaringen
De natuur is voor mij het bos hier in de buurt, mijn tuin waarin ik wil samenwerken met de natuur, een waterplas groot of klein, de bergen, de zee, …
Ik kan enorm tot rust komen van wat te tuinieren, rondlopen in mijn tuin en observeren van wat er groeit, bloeit, beweegt of te wandelen hier in de buurt.
Ook met vrienden, familie of cliënten de natuur in gaan, is een andere beleving dan binnen 4 muren te blijven.
Ik merk ook bij mensen uit mijn omgeving die ziek worden, hoe belangrijk het is om hen toch in contact te brengen met de natuur, ook al kunnen ze niet meer uit hun zetel of bed. Je kan hen een beetje natuur in hun omgeving brengen of ze in de natuur brengen.
.
Ik wens je veel plezier in de natuur, of dit nu in je tuin, je balkon, een plantenbak, het bos, een park of de zee is.
.
Inspiratie kan je ook vinden op de volgende websites:
https://www.ecosensorytherapy.com/